عوامل مستعدکننده سندرم تونل کارپ: یک مطالعه مورد-شاهدی

هدف: مطالعه حاضر که با هدف تعیین عوامل مستعدکننده سندرم تونل ­کارپ در زنان اردبیل انجام گرفت تلاشی در جهت پیشگیری از ابتلا به این بیماری شایع عصبی در زنان می­باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه مورد- شاهدی است که بر روی 132 زن مبتلا به سندرم تونل­ کارپ و 80 زن غیرمبتلای 60-18 سال مراجعه ­کننده به یکی از مراکز طب فیزیکی شهر اردبیل انجام گرفت. شرکت­ کنندگان در مطالعه تحت آزمون­های استاندارد هدایت عصبی رادیال و اولنار قرارگرفتند و سپس از یک پرسشنامه خودساخته که در برگیرنده عوامل خطرساز شایع سندرم تونل­ کارپ بود برای جمع­آوری اطلاعات استفاده گردید. تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های تی­ و کای­دو انجام شد. یافته­ ها: نتایج آزمون تی، اختلاف معنی­دار آماری را بین دو گروه مورد و شاهد از نظر میانگین طول و پهنای مچ دست نشان داد (p=0.001). در بین عوامل هورمونی، بیماری دیابت در گروه بیمار، 3 برابر بیش از گروه شاهد بود. به­علاوه، محاسبه ضریب شانس 2 در مورد مصرف داروهای خوراکی ضدبارداری نشان داد که این داروها نیز می­توانند از جمله عوامل خطرساز  برای سندرم تونل کارپ باشند. همچنین براساس نتایج یافت شده، شستن لباس با دست (0/033 =p ) و استفاده از آب سرد (p=0/011) در گروه بیمار به طور معنی­ داری بیش از گروه شاهد بود. بحث و نتیجه­ گیری: خانه­ داری، سابقه مصرف قرص­های ضد بارداری خوراکی و دیابت می­توانند از عوامل مستعدکننده سندرم تونل­ کارپ باشند. ضمن اینکه عواملی همچون تعداد فرزندان، وزن، طول و پهنای مچ دست و استفاده از آب سرد برای شستشو نیز در افراد مبتلا بیشتر دیده شد. شناخت این عوامل، می­تواند گام موثری در پیشگیری از این مشکل شایع در زنان باشد.